kaldýgýmýz yerden devam.......


- Benimde olacagým gibi mi!!(Sok olmustum.Olumle ilgili buyuler yapmak kulaga hic hos gelmiyordu)
- Sana bunu aciklicam fakat daha once bilmen gereken seyler var.
- Oncelikle seni bu hale , yani iki dunya arasýnda sýkýsmana sebep olan seyin n’oldugu konusunda hic bir fikrim yok.Fakat sunu iyi biliyorum ki eger seni bu hayata cekebilirsem eski halinden eser kalmicak.Benim gibi olacaksýn,ve bunun baska cýkar yolu yok.Cunku sana ihtiyacým var.
- Benden ne istiyorsun?
- Yardým!Senden tandýgým biri icin calýsmaný istiyorum.Bende seni, buna karsýlýk bu yalnýz yarý olu yasamýndan kurtarýcam ve yeni gucler vericem, egitiminden bizzat ben sorumlu olucam.
- Kime yardým etmemi istiyorsun?
- Senin soyundan olan birine..Su yasayan butun elflerin kralicesi olan Lady Lilith Occulta’ya yardým etmeni istiyorum....
- Lady Lilith Occulta...Benim gibi bi yarý olunun yardýmýný gerektircek ne gibi bir sorunu var ki?
- Elf krallýgý saldýrýya ugradý.Saldýrýdan kurtulabilenler dort bir tarafa dagýldýlar.Butun hiyerarþi yýkýldý.Senden bu dagýlan elfleri toplamaný ve yeni bir ordu kurmaný istiyorum.
- Bunu ýrkýna borclusun diye dusunuyorum.

Mardoth ýrkýma borclu olmam konusunda haklýydý.Zaten yarý olu olarak sonsuza kadar var olmak ne kadar mantýklýydý ki...

- Peki hala.Kabul ediyorum.Ne yapmam lazým?
Mardoth tebessum etti.:
- Senin bisey yapmana gerek yok.Ben zaten herseyi ayarladým.Beni izle.

Tekrar dýsarý cýktýk binadan.Evinin biraz ilerisinde bir havuz vardý fakat icinde su yoktu.Siyah, sonsuz bir boslukmus gibi gozukuyordu havuz.

Cebinden bir scroll cýkarttý.Ne soyledigini, kesinlikle anlamadým.Cok uzun suren bir buyu cumlesiydi.Buyu sonunda kocaman bir siyah bulut icinde yukselen siluet karsýmýza dikildi:

- Sen Mardoth!Benim istirahatimden neden kaldýrdýn sadýk hizmetkarým?
- Kronus!Tum ictenligimle ozur dilerim istirahatinizi bozdugum icin.Dunyamýzýn ne durumda oldugunu biliyorsunuz , ve su anda emellerimizin onune gecildi.Fakat ben bu duruma bir cozum buldum.
- Neymis bu cozum Mardoth?

Mardoth beni yanýna caðýrdý.

- Iste cozum ulu Kronus.Bu askeri diriltmeniz halinde yeryuzundeki butun elfleri tek bir catý altýnda toplayabilecek yegane komutana sahip olucaz.

Kronus beni suzmeye basladý.O bana bakarken sanki bi sey icime girmiste bi sey arýyormus gibi gelmisti.Bu durum bi sure devam etti.Sonunda:

-Haklýymýssýn Mardoth.Onun icindeki enerjiyi,hýrsý gordum.Sana guveniyorum.Beni hayal kýrýklýgýna ugratma.
- Sizi hic bir zaman hayal kýrýklýgýna ugratmicam ulu Kronus.

Kronus giderken bisiler fýsýldadý ve yok oldu.Onun fýsýldamalarý garip seyler hissetmeme sebep oldu.Sanki maddelesiyordum., renkleri ayýrmaya basladým, kalbim atmaya basladý, hissetmeye basladým, kalbim o kadar hýzlý atýyorduki, bi sure sonra bayýlmýsým.

Gozlerimi actýgýmda.......


Bu kadar cok kim ayýlýp bayýlsa, o da toparlayamaz sonunu.... :) þaka bi yana hakkaten bir türlü bitiremedim bu hikayeyi... umarým bu nu da begenenler olur :) Odhinn sagolsun 2. bölümüde bulmus gönderdi, bende hemen paylasayým istedim...

devamýný da yaz beklioruz :D

devamýný bekliyorz....