Küçük, basit, sýradan, adý efsanelerde geçmeyen, içinden nice yiðitler çýkmayan, geçimini hayvancýlýk ile saðlayan Yew yakýnlarýnda bir köyde doðdu Trangoul.Babasý köydeki herkes gibi hayvancýlýk ile geçinen ve zaman zaman tarým ile uðraþan bir çiftçiydi. Babasýnýn köydeki herkesten tek bir farký vardý oda merakýydý. Bu merak ona çok þey kazandýrdý, diðer insanlar iþlerinden kalan boþ zamanlarýnda gereksiz sohbetler içine girerken, o sürekli bir þeyler okumaktan öðrenmekten her zaman büyük haz duymuþtu. Bu özelliðinin tek oðlu olan Trangoul?a da geçmiþ olmasý beklide onun en büyük þansýydý.

Öðrendiklerini sürekli oðluna anlatarak onun hayatýný her zaman farklý kýlmaya çalýþýyordu. Çünkü istemeden bu hayatý yaþýyordu ve oðlunun kendisi gibi bir hayat yaþamasýný hiçbir zaman istemedi. Trangoul çok hýzlý büyüyordu, büyüdükçe babasýndan aldýðý bilgilerle doluyordu. Bu onu hiçbir zaman rahatsýz etmedi çünkü Trangoul þartlara her zaman uyum saðlamasý gerektiðini öðrenmiþti. Her zaman her þeye hazýrlýklý olmalýydý.

Trangoul hayatýndan ilk darbeyi annesinin kaybýyla yaþadý henüz 15 yaþýnda bir genç iken annesinin kaybý onu derinden etkilemiþti. Hayatýn acýmasýzlýðýyla yüz yüze kalmýþtý. Hayat ona acý þerbetinden içirmiþti bile ve bunun devamýnýn olacaðý onun kaderinde yazýyordu...

Annesinin ölümünün üzerinden 5 sene geçti. Her zaman ki gibi babasýyla beraber geçimlerini saðlýyor ve bir þeyler öðrenmekten ve okumaktan asla vazgeçmiyordu. Ama zamanla aslýnda hiçbir þey bilmediðinin farkýna varmaya baþladý. Çünkü dýþ dünyadan tamamen soyut yaþadýklarýnýn farkýndaydý. Zor bir durumda ne kýlýç sallayabilir ne de ok atabilirdi...

Trangoul 22 yaþýnda bir gençti artýk. Mesleðinin hakkýný verecek duruma gelmiþti. Adeta hayvanlarýn dilinden anlýyor, Onlarla konuþuyor ve dostluk ediyordu. Kendi kendini idare edebilecek durumda olduðu açýktý. Ama o babasýnýn ani kayboluþuna hazýr deðildi. Babasý adeta toz olup uçmuþtu. Onu yakýn çevrede her yerde aradý ama bir sonuç alamadý. Ve bu gizem onu çýlgýna çeviriyordu. Günden güne umudunu yitiriyordu. Galiba bu sefer gerçekten hayat son oyununu ona oynamýþtý ve tamamen yalnýz kalmýþtý. Elinde olan tek þey birkaç hayvan ve babasýndan kalan bilgilerdi. Trangoul doðduðu andan itibaren yapmasý gereken þeyi yapmaya karar verdi.

Þartlara uyum saðlamak...

Üstüne birkaç kýyafet alýp her þeyi olduðu gibi býrakýp yollara çýkmaya karar verdi. Hiçbir yeri bilmiyordu, nereye gitmesi gerektiðini bilmiyordu, gerçek dünyayý hiçbir zaman görmemiþti ama istediði hayatý yaþamak için bu maceraya atýlmasý gerektiðini biliyordu ve yola koyuldu.

Amacý asla bir savaþçý olmak ve ya bir kahraman olmak deðildi. Adýna destanlar yazýlsýn istemiyordu. O yola çýkarken kafasýnda sadece 2 amaç vardý; Öðrenmek ve hayatta kalmak. Ýstedikleri bu kadar basitti...


[Ýlk rp hikayemdir. Uo da yeni olduðum için karakteri biraz kendimle özleþtirip yazdým.Giriþ amaçlý bir hikayedir. Her türlü eleþtirinin bana yararý olacaktýr ]

Saygýlar...

mutevazi bir hikaye olmus :) devam ettirmen dilegiyle :)

Teþekkürler :) Giriþ hikayesi zaten bu oyunda da yeni olduðum için bilmediðim çok þey var oyunun içine yavaþ yavaþ sýzdýkça hikayeleri devam ettirmek istiyorum tabi ki :)

Trang Oul diye bir set vardý sanýrým Diablo 2'de :) Oradan mý geliyor isim?

Aynen :)

Ben de beðendim teþekkürler :)