Seni lanet dilenci bozuntusu..

O pis ellerinle yaklaþma bana..

Yalvarýrsan belki 10 gp sadaka veririm..


13 Aðustos 1329.. Karanlýk Britain ormanlarýnda aðaçkakanlarýn delik teþik ettiði, yaþlý, üzgün bir meþe aðacý.. Anastasia'nýn acýyla karýþýk çýðlýklarý gecenin karanlýðýnda yankýlanýyor, aðustos böceklerinin sinir bozucu seslerini bile bastýrýyordu...

""12 Kasým 1328... Tam 9 ay 1 gün önceydi... Britain merkezine birkaç yüz metre uzaklýkta olmuþtu herþey.. Elindeki paslý býçakla koyunlarýn yünlerini toplamaya çalýþan gencecik kýzý kestirmiþlerdi gözlerine... Onlar... Sütü bozuk katiller... Sarý yeleli atlarýný sürmüþlerdi kýzcaðýzýn üstüne.. Biri atýndan indi, zavallý kýzý bir tokatta bayýlttý.. Kýz gözlerini açtýðýnda sesini çýkaramadý, yalnýzca aðlýyordu.. O çýrýlçýplaktý...""

Anastasia' nýn çýðlýðý kesildi.. Yerini aðlayan bir bebegin tozpembe gözyaþlarýný izleyen bir kadýnýn sessizliðini fýrsat bilen agustos böceklerinin haykýrýþlarý aldý..
- Bir oðlan...
Anastasia o kadar derin dalmýþtý ki bebeðinin gözlerine, hemen arkasýnda gerilen yayýn sesini duymadý...

- Benim zavallý oðlum.. Ne suç iþledin de Tanrý seni bu kötülük dolu dünyaya böylesine pis bir þekilde getirdi..

Çamurlu elleriyle bebeðin ellerini tutmuþtu...

- Oðlum, bu dünya öyle kirli bir yer ki, cehennemi özlüyorsun... Ýronik bir düþünce olsa da, senin ilerde güçlü biri olmaný isterdim.. Tanrý sana insanlarýn acýlarýný yok edebilme gücü versin..

Bilinmeyen bir katil okunu Anastasia'nýn sýrtýna çoktan niþanlamýþtý..

Anne, bebeðinin kulaðýna yavaþça eðilir...

- Oðlum!.. Senin adýn An... "Þlap"

Artýk ne Anastasia' nýn ne de aðustos böceklerinin sesi duyuluyordu...



Britain'in tozlu sokaklarýnda geçti çocukluk yýllarým... Beni dövmekle tehdit edip paramý zorla alan birkaç çocuktan baþka kimse konuþmazdý benimle... Ýnsanlar, bir avcunu önünde taþýyarak kendilerine doðru yaklaþan paslý bedenimden koþarak kaçarlardý... Kaçarken de hakaret etmeyi unutmazdý hiçbiri... "Lanet olasý pis dilenci..."

Bayat ekmeði çok severdim... Beni tok tutardý..

Açlýk ve susuzluk benim günlerce dayanmaya zorunlu olduðum þeylerdi.. Her zaman yanýmda olsalarda, onlara bir türlü ýsýnamadým...

Sefalet ve eziyet içinde geçen çocuklugumdan þimdiye ne deðiþti ki?...

Artýk bayat ekmeði sevmiyorum... Çiðnerken diþlerim acýyor..

Baþka?.. Hiçbirþey..

Keþke biraz param olsaydý... Karnýmý güzel yemeklerle doyurabilseydim.. Üstüme sýcak elbiseler alabilseydim..

Yardýmsever insanlar da olsaydý þu dünyada keþke... Hayýrsever.. Ýyi.. Acýma duygusu olan...

Ve keþke ben tanýþsaydým bu kiþilerle.. Bir parça da olsa ben de gülümseyebilseydim, mutlu olabilsem... Günübirlikte olsa tozpembe görebilseydim dünyayý...

Var mý böyle iyi birisi Ey Tanrý' m... Eger yoksa bile, sen varsýn ya...

Saðlýcakla...

Pisdilenci

Enterasan bi öykü ;)

beðendim :D

Anastasia' nýn suçu ne

Etkilendim, cümlelerini sevdim.

Aklýmdan geçen tamda buydu, güzel hikaye olmuþ vesselam.

süpan allah ibretlik bir paylaþým.

Gözü yükseklerde olmayan ve az ile yetinmesini bilen herkese elimizden gelen yardýmý yaparýz. Yeter ki çocukluðundan süregelen sefaletin gibi, temiz yüreðin de hiç deðiþmesin, sevgili dostum.

The Silent Step [...]

Gerçekten çok hoþuma gitti.
Eline saðlýk.
Devamýný bekliyorum