Gümüþ koruda herþey her günki olduðu kadar sakin ve huzur vericiydi.Korunun aðaçlarý hafif gölgeli sularý ise bir denizin maviliði kadar berrak akardý.Gümüþ koru denmesinin nedeni topraðýnýn gümüþü andýrmasýydý.Gümüþ koruda yerleþkeleri olan yedi korucu yaþardý.Ýkisi elf diðerleri yarým kan olmak üzere küçük bir yerleþke grubuydu.Elflerden hafif kýsa boylu yüzünde mavi dövmelerle bezeli atletik ve uzun yaylý olanýn adý Sanaelith Naine ydi.Sanaelith oldukça neþeli diðer elflere nazaran çözümleri güleç bir surat ve kahkahalarla çözmeyi bilen birisiydi.Ýnce yapýlý sert bakýþlý sarý saçlarý gümüþü andýran ve örülü olan Elf bayan ise Ýlanoel Maseil di.Ýlanoel ise çözümleri sukunet icinde düþünüp bir çýrpýda kararý açýklardý.Yarým elflerden hafif koyu tenli olanýnýn ismi Gaveil Moonsoul du.Gaveil Sanaelith le beraber dolaþtýðýndan onun bakýþ açýsýnýn doðru olduðunu düþünmekle geçerdi günleri.Gaveil in kardeþi Minth Moonsoul yaþça daha küçük bir genç kýzdý.Uzun yaylar yerine arbaleti sýrtýnda tüm gümüþ koruyu koþtura koþtura dolaþmaya bayýlan kýzýl saçlarý hafif sivri kulaklarý ve güleç bir yüz e sahip bir bayandý.
Gaveil in kuzeni Bael Moonsoul ise oldukça sinirli yapýda sessiz ve herzaman tetikte bir genç adamdý.Kaslarý ve yapýsý insaný andýrsada hafif sivri kulaklarý ve yüz yapýsý iki soydan da bazý atasal özellikler aldýðýný gösterirdi.Bael in eþi Naher Moonsoul ise bir otacýydý.Güz ve kýþ önceleri gider nehir baþlarýnda simbemul toplar gelirdi.Naher in gözleri güneþte turuncu renkte olduðundan ona bu toplulukta garip bir sempati ve saygý duyulurdu.Tanelim boyutunun belli yörelerinde otacýlýk dersleri aldýðýndan onun yöreler hakkýnda anlattýðý anýlarýný tüm yerleþkedikiler dinlerdi.Bael ve Naher in çocuklarý Faelith Moonsoul.

Gün ýþýmadan toplanan Sanaelith yavaþ adýmlarla yerleþkede uyuyanlarý gözleri kýsýk þekilde süzerken bacaðýnýn sarsýlmasý ile bir an irkildi.Sarsan Minth ti.Cam mavisi gözleri þafakta bir yýldýz gibi parýldýyordu.Sanaelith yine o güleç yüzü ile fýsýldadý.''Günaydýn gümüþ korunun perisi''Minth bunu dostça söylediðini bildiði için buruk bir gülümseme ile göz kýrptý.Minth arbaletini sýrtýna asýp gözlerini ovuþtururken Sanaelith pelerinin kapþonunu örtmüþ gölge aðaçlýða tarafa doðru gidiyordu.Minth hýzla toparlandý ve Sanaelith e yetiþmek icin çabaladý.Sanaelith in adýmlarý hýzlý ve zarif olmasýna karþýn Minth in geliþtirdiði bir koþu tekniði Sanaelith i hayretler içinde ardýna bakmasýna neden oldu.Sanaelith ardýna baktýðýnda o gölgeli aðaçlýðýn altýnda bir yýldýz gibi parýldayarak ona geliyordu.Sanaelith bir aðaca yaslanýp yanýna yaklaþmasýný izledi.Minth gözlerini hafifçe açtý ve fýsýldadý.''Bak bir kez daha bunu yaparsan yayýmla durdurmak zorunda kalýcaðým seni.Yeter ya; yetiþemiyorum yoruluyorum sonra kollarýnda uyuyarak eve dönüyorum.''Son cümleyi derken kalpten söylediðini anladýðýnda hafifçe kýzardý baþýný aþaðýya eðdi.Sanaelith hafifçe kýkýrdadý.Minth yüzünü çevirdiðinde Sanaelith in anlamadýðýný düþünerek yolda yürümeye koyuldu.Bunlar olurken þafakta biraz daha uzakta bazý þeylerin akýþý durmuþtu sanki.Rüzgar terse doðru esmeye baþlamýþtý.Sanaelith buna anlam veremezken Minth korku ile yanýna çöktü ve arbaletine oku yerleþtirdi.Sanaelith gözlerini kýsýp gölgeli bölgenin uzaðýndaki yeþil açýklýðý süzdü.Yeþil açýklýk herzamanki gibi boþ ve sakindi.Sanaelith rüzgarýn yönüne baktýðýnda normaldi.Minth yavaþça silkindi.Sessizce dizlerine kadar gelen ovanýn içine yürümeye baþladýlar.Sessiz ve sakin þekilde yürüyorlardý.Minth bir an içinden geçenleri söylemeliyim ona diye düþünüyordu.Sanaelith ise yayýna bir ok koymuþ yavaþça ilerliyordu.O sýrada rüzgar tekrar esmeye baþlamýþtý.Sanaelith ve Minth rüzgarýn þiddeti ile adýmlarca geriye yuvarlandýlar.Gözlerini açtýklarýnda manzara anlatýlamaz þekilde korkunçtu.Karþýlarýnda bembeyaz saçlarý mermer beyazi gözleri ile öylece duran bir düzine kara tenli , sivri kulaklý silüetler onlara bakýyordu.Sanaelith gözünü kýsýp tek birþey söyledi.''Aaneil Maaesil'' Bir anda önlerine bir rüzgar örtüsü gibi bir örtü sardý Minth i ve Sanaelith i.Sanaelith tekrarlýyordu. ''Korkma sakýn korkma bu duvarý aþamazlar.''
Rüzgar duvarýna yaklaþmayan silüetler öylece bakýyordu.Silüetlerin ardýnda bir karaltý belirdiðinde Sanaelith ve Minth iliklerine kadar korkuyu hissettiler.Karaltý yaklaþtýðýnda üzerindekiler örümcek aðýný andýrýr süslemelerle dolu saçlarý bembeyaz ve örülü gözleri mermer beyazý vücudu eþsiz olan bir bayandý.Karaltýlý bayan gözlerini kapadý ve elfçe konuþtu.''Küçük sürüngenler direnmeniz boþuna...''Bir anda Sanaelith in ve Minth in önünden rüzgar örtü yok olmuþtu.Sanaelith þaþkýnca yayýný gerdi.Minthin önüne geçti.Minth korku içinde söyledi.''Önümden çekil bende savaþabilirim.''Sanaelith baðýrdý ''Kaç Minth bunlar o öyküdekiler!Kara Ölümler!Kaç MÝNTH!''Minth korku ile arbaletini elinden düþürdü.Minth hýzla arkasýna bakmadan kaçmaya baþladý.Ardýnda ise Sanaelith in haykýrýþlarýný býraktý.Hýzla koþmaya baþladý.Ýcinden söyleniyordu.''Dayan gülünç çocuk...Ayagini yakalayan bir kirbac darbesi ile yere serildi ve ardina baktiginda soguk gumusi bir kilic bedenine soguk bir isirik birakmisti. Vucudu kaskati kesilip, gozleri kulce gibi agirlasirken artik hayatinin sonlandigini anlayan buruk bir mutlulukla siritip kendini oylece birakti.

Ozan dogrulup handakilerin suratina bakip tok bir sesle
-Eh bir kara golge kavminin oldugu hikayedende mutlu son beklenmezdi degil mi ama...